6 Ağustos 1991 günü, Amerika Bülteni’nin büyük büyük büyük babası, yani internetin ilk web sitesi açıldı ve internetin tarihi yeniden yazıldı.
İngiliz fizik mühendisi ve bilgisayar uzmanı Tim Berners-Lee, 1989 yılında iletişim yönetimi konusunda yeni sistem önerdi. Aynı yılın Kasım ayında ise Hypertext Transfer Protocol (HTTP) kullanıcısı ile sunucusu (server) arasında ilk başarılı iletişimi kurmayı başardı.
62 yaşındaki Berners-Lee, halen www’nin gelişimini kontrol eden World Wide Web Konsorsiyumunun (W3C) Direktörü olarak görev yapıyor.
Aynı zamanda kısaca ‘www‘ şeklinde belirtilen World Wide Web’in de babası olan Tim Berners-Lee tarafından internette açılan ilk web sitesinin adresi http://info.cern.ch şeklindeydi. Avrupa Nükleer Araştırmalar Organizasyonu CERN’deki NeXT bilgisayarını ‘server’ olarak kullanıyordu. Bu ilk sitenin 1992 yılına ait güncellenmiş hali bile, web tasarımının o günden bugüne bir parça geliştiğine dair bir görünüme sahip.
İlk web sitesi, sadece web sitesinin kullanımı hakkında bir kaç linkten ibaretti. Tarihin bu en önemli adımlarından birinin açılışında hiçbir tören yoktu. Sadece Tim Berners-Lee, siteyi Usenet grubundaki arkadaşlarına haber verdi.
Sitenin ilk online ziyaretçisi bundan 17 gün sonra 23 Ağustos’ta siteyi ziyaret etti. Berners-Lee’nin internete bakışı, bir iletişim devriminden çok, akademik bilgi alışveriş platformu şeklindeydi. Google, Facebook, YouTube, ve Twitter gibi siteler kurulacağını ve bunların dünyada yaratacağı değişimi doğal olarak düşünemezdi.
Web’i asıl patlatan gelişme ise CERN’in 30 Nisan 1993 günü ”www” yazılımı üzerindeki telif hakkını kaldırarak herkese serbest ve açık kaynak haline getirmesi oldu. İlk popüler tarayıcı Mosaic ile birlikte internet kullanımı da hızla yaygınlaşmaya başladı.
Her ne kadar www, son yıllarda artık internetin diğer adı gibi algılansa da internetin kendisi ve doğuşu, www’dan da Tim Berners-Lee’den de önceye gidiyor. İnternet başlangıçta bilgisayarların birbiri ile konuşmasını sağlayan bir tür telefon gibiyken, www protokolü, bu bilgisayarların konuşmakla kalmayıp birbirlerinin sahip olduğu bilgiyi görüntülemeyi ve indirmeyi de mümkün hale getirmişti.
